ZeeZout: Een techno speeltuin voor volwassenen
In dit artikel:
Eind augustus bleek festival ZeeZout opnieuw een overtuigende afsluiter van het festivalseizoen: in De Tuinen van West combineerde het kleinschalige, onafhankelijke evenement een speelse locatieopzet met een breed maar coherent muziekprogramma en een ontspannen, zomerse sfeer. Na wat ochtendregen werd het terrein broeierig warm; het publiek bleef echter vrolijk en lichtvoetig in plaats van drukkend of zweverig.
De inrichting van het terrein speelt een grote rol: trappen, een viaduct, bosjes en een speeltuin maken het tot een soort 'adult playground', terwijl de Edge-stage met de DJ-booth centraal in een vierkant zorgt voor een intiemer, coöperatief contact tussen artiest en publiek. Dat idee van samen muziek maken versterkte volgens optredende DJ’s het gevoel van betrokkenheid en veranderde de dynamiek van een traditionele clubsetting.
ZeeZout onderscheidt zich ook door aandacht voor maatschappelijke onderwerpen. Activatiepunten op het terrein richtten de aandacht onder meer op Gaza en op het bespreekbaar maken van baarmoederhalskanker; de organisatie ziet genieten en bewustzijn als goed te combineren elementen en gebruikt de zichtbaarheid van het festival om een statement te maken.
Artistiek viel de programmering in positieve zin op door stijlvariatie binnen één herkenbare familie: van breakbeat en diepe techno tot house-tempo’s van namen als Makam & TAFKAMP. Hierdoor voelden de verschillende stages samenhangend aan, zonder dat één podium uit de toon viel. Ook viel de balans tussen mannelijke en vrouwelijke artiesten op, evenals het gemengde publiek: jongeren tot veertigers lieten zich even ongeremd meevoeren.
Het hoogtepunt van de avond vond plaats op de Hill, die als amfitheater fungeerde tijdens sets van Gigola en MCR-T die B2B speelden. Met energieke MC-acts, herkenbare remixes en zelfs een stuk Russische hardbase werd de menigte verder opgefokt. Headliner Partiboi69 nam later het stokje over en bevestigde zijn rockster-imago — inclusief fles tequila en theatrale podiumpresentatie — terwijl hij het publiek op afstandelijk-campy wijze meenam; zijn afscheidskreet "Ziiieee-Zout, I love you" sloot de avond af.
Kortom: ZeeZout bewees weer dat een onafhankelijk festival met slimme plekkeuze, bewuste programmering en maatschappelijke betrokkenheid kan blijven bestaan en relevant blijven, zelfs wanneer grotere festivals professionaliseren en vercommercialiseren.