Nobel Award 2025 tweede voorronde: Van wave-nostalgie tot surf-a-billy
In dit artikel:
In de Qbus in Leiden streden vanavond vijf acts om de hoofdprijs, de Nobel Award, in een voorronde met korte ombouwtijden, vrienden en familie in de zaal en veel live-firsts. Ondanks de beperkte soundchecks leverde het programma een avond met verrassend volwassen en gevarieerde muziek: van melancholische new wave en experimentele nu-soul tot opzwepende surf-punk.
The Dark Wave opende het programma. Ooit begonnen als tributeband, nu met eigen materiaal en een uitgesproken new wave-esthetiek. De set barstte van energie en bevatte sterke zangmomenten en een hypnotische gitaarsolo, maar wisselde tussen overtuigende, ingetogen stukken en terugkerende wave-punkpassages. De korte ombouw en slechte uitversterking leken soms in het nadeel te werken.
Sea Foam Grey (Den Haag) toonde opvallende precisie voor een jonge band. De act straalde toewijding uit en bouwde naar een krachtig laatste nummer waarin bas en drums samen een dreigende, onweerstaanbare drive creëerden. Hoewel eerdere nummers minder uniform klonken — mogelijk door zenuwen of improviserende soundchecks — bleven zij een van de kanshebbers.
Mae Lynn maakte haar debuut: solo met backingtrack in een fragile, dreampopachtige stijl die voortkomt uit persoonlijke duisternis. Haar nummers raakten het publiek; vrienden en familie gaven warme steun. In de afsluitende nummers kreeg ze hulp van Jona Liesting (De Nachtelijke Escapades), waardoor spoken word en een intiem slot de zaal zichtbaar raakten. Mae Lynn werd door het publiek duidelijk omarmd en heeft volgens de verslaggever de publieksprijs gewonnen.
Siris Anish bracht twee gitaren en elektrische piano mee voor een warme, licht hese zang en een stijl die tussen nu-soul, indie en fragiele folk zweeft—soms met vergelijkbare ontroering als Bon Iver. De combinatie van piano-bas-begeleiding en akoestische afsluiter maakte indruk; de set voelde als een zorgvuldig opgebouwde verleiding richting jury en publiek.
THE VELCRO (ook uit Den Haag) sloot af met rauwe surf-punkenergie en uitstekende ritmische samenhang tussen bas en drums. Hun set leverde de grootste publieksreactie op — met een aanzienlijke moshpit en zelfs een paar crowdsurfs — en blonk uit in interactie met de zaal. Technisch gezien hadden zij het beste geluid en de meest consistente uitvoering, waardoor de juryprijs onomstreden naar hen ging.
Uitslag en gevolg: juryprijs voor THE VELCRO, publieksprijs voor Mae Lynn. Sea Foam Grey staat vermeld als potentiële finalist; Mae Lynn wordt gezien als een act om in de gaten te houden als ze in latere rondes wellicht met een liveband komt. De avond liet vooral zien dat korte opbouwtijden en nerveuze debuten geen belemmering zijn voor muzikale volwassenheid en échte connectie met het publiek.