Meetsysteem: 'Soms denk ik: was ik maar wat normaler'

In dit artikel:

Ricky Cherim, bekend van het muziekproject Meetsysteem, maakt met zijn derde album "Gekleed In Donker, Ze Vroegen Niks" een introspectieve reis waarin de kwetsbaarheid van de wereld en het persoonlijke gevoel centraal staan. Zijn studio, een bescheiden ruimte in het Amsterdamse Volkshotel, is gevuld met gehavende synthesizers en drumcomputers die het wankele karakter van zijn muziek weerspiegelen. Het openingsnummer "De Nachtbus van Zoran" vangt de dromerige sfeer van een nachtelijke busreis terug van een clubavond in Groningen, waarin nieuwe ontmoetingen en verhalen voor een gevoel van ontsnapping zorgen.

Cherim zoekt in zijn muziek naar romantiek en zuiverheid te midden van tijdgeestige onrust en somberheid. Samenwerkingen, zoals met dichter Pelumi Adejumo en protestzangeres Sophie Straat, illustreren de verschillende manieren waarop hij en zijn medekunstenaars omgaan met gevoelens van wanhoop, boosheid en het verlies van magie in het dagelijks leven. De spanning tussen innerlijke terugtrekking en maatschappelijk engagement vormt een belangrijk thema, waarbij Cherim ook zijn persoonlijke achtergrond belicht: zijn familiegeschiedenis, de invloed van het Jodendom en zijn betrokkenheid bij activisme omtrent de situatie in Gaza.

Hoewel hij geen affiniteit heeft met georganiseerde religie, waardeert Cherim de rituelen en sfeer van kerkelijke tradities, als tegengeluid tegen een vaak koude wereld. Zijn muziek weerspiegelt het vluchtige, poëtische in menselijke ontmoetingen en emoties, en toont een gezamenlijke zoektocht naar betekenis in een onstabiele, veranderende samenleving.