Housemeester Foghan speelt droomset op dé ADE-after: Slapfunk

In dit artikel:

Han van de Grift — bekend als Foghan, platenverzamelaar en de helft van DJ-collectief Mahabe — maakte deze ADE-week een forse sprong van undergroundfiguur naar zichtbare speler. Op dinsdagnacht rond 02.30 stond hij in De Bret naast zijn muzikale peetvader Tafkamp en Mauro Moreno tijdens de altijd drukbezochte Slapfunk-after, waar zijn set de overvolle dansvloer doordrenkte met 90’s/early 00’s (tech)house. Kort daarvoor stond hij ook last minute in voor Honey Dijon tijdens een Audio Obscura Loft-sessie op donderdag van ADE.

Zijn liefde voor elektronische muziek begon jong — lp’s en cd’s van Bowie, Hendrix en Santana via zijn vader — en groeide via Sensation White naar raves in Amersfoort met Raveplan. Daar leerde hij Bastienne kennen, met wie hij veel evenementen organiseerde, en stapte hij later in het Mahabe-trio (met Mauro Zomer en Robbie van der Hoeven). Mahabe maakte snel naam: debuut op Wildeburg in 2018, invallen voor Denis Sulta en in 2019 het legendarische slot van het strand op Wildeburg.

Tijdens de pandemie, toen podia dicht waren, verdiepte Han zich nog dieper in platen — zowel fysiek als digitaal — en begon hij onder de naam Foghan zijn vondsten online te delen. Zijn systematische aanpak — een hele backcatalog chronologisch bestuderen om een sound te doorgronden — viel op in de scene. Dat leverde connecties op: Mauro Moreno vroeg hem een mix te maken, die uiteindelijk ook door Samuel Deep werd beluisterd, en via ontmoetingen bij De Bret kwam programmeur Nelson Yogh op zijn pad. Een Slapcast en een Pasen-debuut in de kenmerkende rode clubkubus volgden, waarna hij b2b met Mauro Moreno draaide.

Foghan is daarnaast vaste curator en resident van Daycare in De Bret, een concept dat na de pandemie nieuw leven werd ingeblazen door clubmanager Karel Bueno de Mesquita, met Mahabe en Bastienne als drijvende krachten en Samir Jebbar als boeker. Daycare ontwikkelde zich van een informele vrijmibo tot een serieuze clubavond met publiek en muzikale diepgang.

Direct na ADE vliegt Han voor zes weken naar Indonesië: vijf shows op Lombok en één op Bali — een vervolg op contacten die hij eerder op Gili Air legde. Zijn loopbaan illustreert het credo waarmee hij afsluit: volhouden en trouw blijven aan waar je passie ligt. Zoals hij het zelf verwoordt: wat als hij vorig jaar was gestopt — dan waren deze kansen niet gekomen. Zijn verhaal is er één van geduld, kennis en timing: van raves onder bruggen tot draaien op enkele van de meest besproken afters van ADE.