Froukje en S10 in Ziggo Dome: een ode aan elkaar en aan de vriendschap
In dit artikel:
Froukje en S10 gaven samen een grootse, goed doordachte show in de Ziggo Dome waarin vriendschap en elkaars repertoire centraal stonden. Op het podium lagen stapels instrumenten klaar en op het megascherm verscheen een zilveren kettinkje met bedeltjes als visueel symbool van hun band; die combinatie van theatrale beeldtaal en muzikale wisselwerking zette de toon voor de avond.
De twee openden apart maar meteen ook samen: S10’s gedragen “Maria” luidde het concert in, waarna ze snel samensmolten voor nummers als “Uitzinnig” en “Zonder Gezicht”. Het programma wisselde tussen gezamenlijke stukken, korte solo-blokken en nummers die de artiesten van elkaar coverden. S10 bracht haar nieuwere, punkachtige tracks (“Have Fun”, “Noem Me Wild”, “Weer Verliefd”) en ook een cover van Froukje’s “Naar Het Licht”. Froukje leverde later in de set haar herkenbare hoogtepunten zoals “Heb Ik Dat Gezegd”, “Licht en Donker” en meer ingetogen liedjes die haar trouwe fanbase luid laten mee zingen.
Het emotionele hart van de avond lag bij het nieuwe, kwetsbare duet “Misschien” van de EP Frok & S10 — oorspronkelijk bedoeld als heel album, maar deels onmogelijk gemaakt door recente gebeurtenissen in S10’s leven. Zonder expliciet alle details te noemen verwees S10 tijdens het concert naar het verlies van haar broer, en benadrukte ze hoeveel steun ze aan muziek en vriendschap ontleent. Dat aangrijpende moment, versterkt door ingrijpende close-ups op het scherm en een oprechte omhelzing, was een stiltepunt waarop de zaal muisstil was.
Zij vullen elkaar in persoonlijkheid aan: S10 als vurige, openhartige performer; Froukje als bedachtzame, soms twijfelende liedjesschrijver die ook dansbaarheid en lichte humor brengt. Hun muzikanten wisselden soepel tussen bands, waardoor het concert afwisselend intiem en bombastisch voelde. Een uitgebreid ballads-blok kwam soms een fractie te lang over, maar maakte het gevoel van een afgerond geheel alleen maar sterker.
De finale was uitbundig en feestelijk: samen met hun bands knalden ze door nummers als “Nooit Meer Spijt”, “Offline”, “Hart In Brand” en het bestiesanthem “Ik Haat Hem Voor Jou”. Het podiumbeeld van een lichtgevend hart en het massale opstaan en meezingen van de zaal illustreerden hoe de avond zowel feest als bevestiging van vriendschap werd. Al met al voelde deze collab niet als een gimmick maar als een logische, succesvolle samenkomst van twee verwante, maar onderscheidende artiestvoices.