Dit waren onze 15 hoogtepunten van Le Guess Who? 2025
In dit artikel:
Le Guess Who? 2025 in Utrecht bevestigde opnieuw zijn reputatie als ontdekkingsfestival dat ver buiten de mainstream zoekt: een vierdaagse waarin reggaelegends, Ghanese highlife-veteranen, ambientdromers, noiserockers en experimentele electronicamakers naast elkaar stonden. Oorspronkelijk begonnen als podium voor Canadese acts, is het festival uitgegroeid tot een eclectisch programma dat levende legendes terugbrengt, niet-westerse tradities presenteert en avant-gardecuratoren (zoals Lonnie Holley, Valentina Magaletti, Ziúr en gyrofield) ruimte geeft hun eigen nachtelijke selectie samen te stellen. Dat oogstte niet iedereen’s goedkeuring — enkele bezoekers van het eerste uur haakten af — maar Le Guess Who? trekt een loyaal, internationaal publiek dat openstaat voor verrassingen.
Enkele opvallende optredens en momenten:
- Daniela Pes & IOSONOUNCANE (Jacobikerk): dramatische zang en stoere elektronica gecombineerd met Sardijnse volksinvloeden leverden een intens, weinig kerkelijk klinkend concert op, waarin zware kicks en felrode belichting de sfeer bepaalden.
- Los Thuthanaka: het Amerikaans-Boliviaanse duo bracht zware, verknipte Latijnse ritmes met keytars en samplepads: repetitieve, tienminuten-achtige tracks met een hypnotische feverdream-sfeer.
- Ata Kak: de Ghanese veteraan maakte er een groot feest van met acrobatische rap, hoge stemmetjes in Twi en aanstekelijke highlife/funk; zijn podiumenergie won het van technische imperfecties.
- The Congos: de klassieke reggaegroepering leverde een ontroerend moment, ondanks het recentelijke instorten van Cedric Myton. Watty Burnett’s diepe basstem en een sterke dubmixer redden een gouden Lee Perry-klassieker.
- Skander Jaïbi (Hertz): debuutpresentatie met dansers, strijkers en een veertigkoppig koor; elektronische soundscapes gemengd met klassieke elementen resulteerden in een emotioneel, soms religieus aandoend gebeuren.
- gyrofield (WAS): zij sloot haar gecureerde clubnacht af met een eclectische, trippy set waarin Donato Dozzy-achtige elektronica, Japanse popremixes en onconventionele percussie elkaar afwisselden.
- Djrum (Ronda): vinylvirtuoos die drum’n’bass, footwork en Zulu-liedfragmenten live mengde, vertraagde via dub en weer opschroefde — alles op vinyl, scratchend en backspinnend.
- Nicolás Jaar & Ali Sethi: Jaar zette subtiele elektronische landschappen neer om Ali Sethi’s Soefi-poëzie en Urdu-zang te omlijsten; pas richting het einde steeg het tempo met Indische ritmes en punchy drums.
- Luisa Almaguer (Pandora): haar psychedelische rock kreeg extra lading door haar getuigenis over de levensgevaarlijke situatie voor transvrouwen in Mexico; intieme, hartverscheurende songs met politieke lading.
- Tumi Mogrosi: een jazzkwartet waarin thema’s slechts vertrekpunten zijn voor vrije interactie; trompet, saxofoon en gitaarexplosies wisselden af met inventieve ritmische spelingen.
- Julianna Barwick & Mary Lattimore: etherische ambientduo met harpmotiefjes en loopende zangpartijen; ideale “wegdommel”-muziek maar ook een verfijnde luisterervaring.
- Saul Williams & Carlos Niño: spoken word over koloniale geschiedenis en de ‘gouden’ eeuw, ondersteund door spirituele jazz en percussion; inhoudelijk fel en muzikaal indringend.
- SUNN O))): het traditionele geduld van dronegiganten werd beloond: fysieke trillingen, extreem laag geluid en traag voortschrijdende riffs die je zintuigen overnemen.
- Moin: post-hardcore grooves met hypnotiserende gitaren (leden ook van Raime) en Valentina Magaletti’s virtuoze, explosieve drums — een van de scherpste livesensaties van het festival.
- Surprise: Gilla Band (fka Girl Band) dook op als late verrassing en bracht hyperintense post-punk/noise waar frontman Dara Kiely onverstoorbaar bovenuit schreeuwde, tot extatische reacties in de Ronda.
Le Guess Who? 2025 toonde opnieuw waarom het festival belangrijk is: het brengt uiteenlopende tradities en vernieuwers bijeen, creëert onvermoede ontmoetingen en levert zowel tedere ambientmomenten als overdonderende live-experiences — vaak in één weekend.