Beyoncé in Londen: Cowboy Carter-stadionspektakel vol statements
In dit artikel:
Tijdens de eerste Europese show van haar Cowboy Carter-tour in het Tottenham Hotspur Stadium bevestigde Beyoncé opnieuw haar status als ’s werelds beste live-performer. De tour, die in één week zes keer in Londen plaatsvindt en later nog drie shows in Frankrijk omvat, brengt een spectaculaire mix van muziek, visuele effecten en krachtige statements over Afro-Amerikaanse cultuur en identiteit. Met haar kenmerkende cowboyhoed en outfits vol spijkerstof en glitters viert Beyoncé niet alleen country, blues, rock ’n roll en soul, maar benadrukt ze ook de vaak genegeerde zwarte roots van deze genres.
De show opent met een betekenisvolle cover van The Beatles’ ‘Blackbird’, waarin Beyoncé verwijst naar de strijd van zwarte Amerikanen en eer bewijst aan Linda Martell, de eerste zwarte vrouw die doorbrak in countrymuziek ondanks alle racistische tegenstand. Ook een indrukwekkende versie van de Amerikaanse volksliedklassieker, geïnspireerd door Jimi Hendrix’ iconische Woodstock-uitvoering, onderstreept het thema van eigenaarschap en vrijheid: “Never ask permission for something that already belongs to you.” Hiermee zet Beyoncé een bredere dialoog in over raciale ongelijkheid en de erkenning van zwarte artiesten in de muziekindustrie.
De show is visueel en muzikaal indrukwekkend, met een mechanische gouden stier, vuur, lasers en een hoefijzer waaraan Beyoncé door de arena vliegt. Ze combineert nieuwere nummers van haar recentste albums Renaissance en Cowboy Carter met oude hits als ‘Crazy In Love’ en een medley van Destiny’s Child-successen. De show bevat meer dan veertig nummers en varieert tussen krachtig en intens tot intieme momenten.
Een bijzonder hoogtepunt is het familiale contact op het podium: haar 13-jarige dochter Blue Ivy schittert in een danssolo en haar jongere dochter Rumi sluit het slaapliedje ‘Protector’ mee af, wat zorgt voor een oprecht en ontroerend moment te midden van het spectakel. Beyoncé laat hiermee zien hoe ze moederschap en supersterrendom naadloos weet te combineren, wat haar optreden extra memorabel maakt.
Samengevat levert Beyoncé met Cowboy Carter niet enkel een visueel verbluffend en muzikaal krachtig stadiumspektakel, maar vertelt ze ook een diepere culturele en maatschappelijke boodschap. Ze eist erkenning op voor Afro-Amerikaanse invloeden binnen traditionele Amerikaanse muziekgenres en benadrukt dat de Amerikaanse cultuur ook van “ons” is. Hiermee verstevigt ze haar positie als niet alleen een uitzonderlijke entertainer, maar ook een invloedrijke stem in de hedendaagse muziek en samenleving.